یکی از مهمترین و اساسی ترین آموزه ها و اعتقادات مسیحیان عصر حاضر مسئله فدا می باشد . که اشکالات فراوانی بر آن متصور است. ما در این سلسله مباحث در پی آن هستیم تا ضمن مطرح کردن این آموزه به بیان اشکالات وارد بر آن بپردازیم. جا دارد دوستان مسلمان و مسیحی با استفاده از عقل سلیم و به دور از هر گونه تعصب به بیان نظرات ، آراء و اندیشه های خود در این خصوص بپردازند. قسمت چهارم این بحث در اینجا مطرح می شود:

در این بحث به بیان اشکالات وارد بر مسئله فدا می پردازیم:

اشکال سوم:

آیا این آموزه با تعالیم عهد عتیق  منافات دارد یا نه ؟

مسیحیان برای عهد عتیق جایگاه ویژه ای قائلند ، اما آموزه فدا با تعالیم عهد عتیق منافات داشته و متناقض می باشد.و عهد عتیق چنین آموزه ای را نمی پذیرد ،  در اینجا به گوشه ای از این تناقضات اشاره می کنم.

در کتاب حزقیال می خوانیم: هر که گناه کند خودش خواهد مرد ؛ نه پسر برای گناهان پدرش مجازات خواهد شد و نه پدر برای گناهان پسرش ، انسان خوب و درستکار ، پاداش خوبی و نیکوکاری خود را خواهد یافت و انسان بد کردار نیز به سزای اعمال خود خواهد رسید.

( حزقیال20:18)

باید توجه داشت که مسیحیان در اینجا بین گناه فردی و اجتماعی تفاوت گذاشته و از رهگذر آن دست به توجیه آموزه بالا می زنند، اما حقیقت آن است که این امر هم کمکی به حل مشکل یاد شده نمی کند.

در کتاب مقدس بارها تأکید شده که بار گناه هرکس بر دوش خودش است و کسی بارکش گناه دیگری نمی شود. دقت کنید:

سفر تکوین 23:18 ،« آیا عادل را با شریر هلاک خواهی کرد؟»

سفر اعداد22:16،  « آیا یک نفر گناه ورزد بر همگان غضبناک شوی؟»

سفر تثنیه ،16:24 « هر کسی برای گناه خود کشته شود»

سفر ارمیا 29:31-30 ،« و در آن ایام بار دیگر نخواهند گفت که پدران انگور ترش خوردند و دندان پسران کند گردید* بلکه هر کس به گناه خود خواهد مرد و هر که انگور ترش خورد دندان وی کند خواهد شد. »

و لذا چرا بنی آدم بار گناه آدم را بدوش بکشند؟

در عهد عتیق بارها تأکید شده که خدای عهد عتیق بخشنده است ، اگر آدم گناه کرده خداوند    می تواند گناهش را ببخشاید و انسان را از بار گناهانش نجات بخشد.

داوود درمزامیر26:89، «  خدای من و صخره نجات من»

مزامیر26:109،  « ای یهوه خدای من ، من را اعانت فرما و به حسب رحمت خود مرا

نجات ده»

سفر اشعیاء ، « خدای عادل و نجات دهنده سوای من نیست»

سفر هوشع 4:13 ، « و سوای من نجات دهنده نیست»

انجیل متی 8:3 ، « اکنون ثمره شایسته توبه بیاورید»